“MODERN”
Öner Kocabeyoğlu Koleksiyonu’ndan Paris Ekolü Üzerine Bir Seçki
Küratör: Derya Yücel
5 Mart – 1 Nisan, 2019
Akaretler/ SIRAEVLER No:55
Sanatın “gerçeklik” ile olan ilişkisi 20. Yüzyılda derinden irdelenmiş, dağıtılmış ve altüst edilmiştir. Gerçeğin ya da anlamın algılananda ya da algının ortaya koyduğu imgede olduğuna inanan düşünceler, sanatta “gerçeğin” temsiline değil sanatın “gerçeğe” ulaşmadaki rolüne odaklanır. Estetik deneyimi oluşturan bir nesne olarak sanat yapıtı, sanatçı ve izleyici özne arasında duyumsanabilir karşılaşma alanını yaratan bir aracı konumundadır. Soyutlama da bu estetik deneyimin biricikliği üzerine düşünebilmek için bize rafine bir alan yaratır.
Resim sanatında soyut anlatımların ortak paydasında gelişen Paris Ekolü (École de Paris/School of Paris), 1930’lu yıllarda tanımlanan ve 1970’li yıllara kadar kendi içinde gelişen, bireysel ifadenin geometrik ya da şiirsel formlarla biçim bulduğu bir stil olarak sanat tarihi içinde tanımlanır. Anlam açısından iki farklı tanımın söz konusu olduğu Paris Ekolü, 1910-1930 yıllarında Paris’te yaşayan ve Fransız olmayan sanatçıları ifade etmek için kullanılır. Savaş sonrasında bazen de ‘yeni’ ekiyle (Nouvelle École de Paris) Fransız ya da yabancı, Paris’te yaşayan ve soyut resim yapan sanatçıları tanımlayan bir terim olarak karşımıza çıkar. Paris Ekolü zamanla bir üsluptan çok bir olguya dönüşür, enternasyonaldir, sınırları geniş ve kapsayıcı bir ekol olarak modern sanat tarihinde var olur.
Öner Kocabeyoğlu Koleksiyonu kapsamında “MODERN” başlığıyla bir araya getirilen Paris Ekolü seçkisi, Türkiye modern sanatı öyküsüne yaratıcı mirasını bırakmış bir kuşağın ağırlıklı olarak Lirik ve Geometrik-Soyut yapıtlarına odaklanıyor. Sergi, 1945 - 1960’lı yıllar arasında Ekol’e dahil olan ilk kuşak ressamlar ve 1970’li yıllardan itibaren Paris’te ekolle temas eden ikinci kuşak sanatçılar; Fahrelnissa Zeid, Fikret Mualla, Hakkı Anlı, Abidin Dino, Selim Turan, Adnan Varınca, Avni Arbaş, Nejad M. Devrim, Mübin Orhon, Burhan Doğançay, Ömer Uluç, Albert Bitran ve Yüksel Arslan’ın yapıtlarını “Modern” başlığı altında yan yana getiriyor.
Türkiye resim tarihinde Batı resmiyle sanatsal ve entelektüel olarak güçlü bağlar kurulan ve eşzamanlı bir çizgide eserler üretilen önemli bir evresine dahil olan sanatçıları bir araya getiren bu seçki, rengin, lekenin, kompozisyonun ve formun duyumsanabilir nitelikleriyle donanmış yüzeylerde Paris Ekolü’yle temas etmiş ve modern sanat tarihine iz bırakmış sanatçılara yeniden bakıyor.
Öner Kocabeyoğlu Koleksiyonu modern, çağdaş ve yükselen sanatçıların önemli eserlerine yer veren en önemli koleksiyonlardan biri olma özelliğine sahiptir. 100’den fazla sanatçının 1500’ü aşkın eserinin yer aldığı koleksiyon, araştırma, yayınlar ve küratöryal sergiler ile sanatseverlerle paylaşılmaktadır. Kurumsal işbirlikleri çerçevesinde de koleksiyondan ulusal ve uluslararası birçok müze ve kuruma sergilenmek üzere ödünç eser verilmektedir. Başlangıcında Türkiye’li Paris Ekolü sanatçılarına odaklanan koleksiyon, 20. Yy. Modern Sanatı, 1960 sonrası Çağdaş Sanatı, yeni kuşak genç sanatçılar ile dünya çapında önemli yabancı çağdaş sanatçılara ait yapıtlarla zenginleşerek gelişmeye devam etmektedir.
Öner Kocabeyoğlu Koleksiyonu’ndan Paris Ekolü Üzerine Bir Seçki
Küratör: Derya Yücel
5 Mart – 1 Nisan, 2019
Akaretler/ SIRAEVLER No:55
Sanatın “gerçeklik” ile olan ilişkisi 20. Yüzyılda derinden irdelenmiş, dağıtılmış ve altüst edilmiştir. Gerçeğin ya da anlamın algılananda ya da algının ortaya koyduğu imgede olduğuna inanan düşünceler, sanatta “gerçeğin” temsiline değil sanatın “gerçeğe” ulaşmadaki rolüne odaklanır. Estetik deneyimi oluşturan bir nesne olarak sanat yapıtı, sanatçı ve izleyici özne arasında duyumsanabilir karşılaşma alanını yaratan bir aracı konumundadır. Soyutlama da bu estetik deneyimin biricikliği üzerine düşünebilmek için bize rafine bir alan yaratır.
Resim sanatında soyut anlatımların ortak paydasında gelişen Paris Ekolü (École de Paris/School of Paris), 1930’lu yıllarda tanımlanan ve 1970’li yıllara kadar kendi içinde gelişen, bireysel ifadenin geometrik ya da şiirsel formlarla biçim bulduğu bir stil olarak sanat tarihi içinde tanımlanır. Anlam açısından iki farklı tanımın söz konusu olduğu Paris Ekolü, 1910-1930 yıllarında Paris’te yaşayan ve Fransız olmayan sanatçıları ifade etmek için kullanılır. Savaş sonrasında bazen de ‘yeni’ ekiyle (Nouvelle École de Paris) Fransız ya da yabancı, Paris’te yaşayan ve soyut resim yapan sanatçıları tanımlayan bir terim olarak karşımıza çıkar. Paris Ekolü zamanla bir üsluptan çok bir olguya dönüşür, enternasyonaldir, sınırları geniş ve kapsayıcı bir ekol olarak modern sanat tarihinde var olur.
Öner Kocabeyoğlu Koleksiyonu kapsamında “MODERN” başlığıyla bir araya getirilen Paris Ekolü seçkisi, Türkiye modern sanatı öyküsüne yaratıcı mirasını bırakmış bir kuşağın ağırlıklı olarak Lirik ve Geometrik-Soyut yapıtlarına odaklanıyor. Sergi, 1945 - 1960’lı yıllar arasında Ekol’e dahil olan ilk kuşak ressamlar ve 1970’li yıllardan itibaren Paris’te ekolle temas eden ikinci kuşak sanatçılar; Fahrelnissa Zeid, Fikret Mualla, Hakkı Anlı, Abidin Dino, Selim Turan, Adnan Varınca, Avni Arbaş, Nejad M. Devrim, Mübin Orhon, Burhan Doğançay, Ömer Uluç, Albert Bitran ve Yüksel Arslan’ın yapıtlarını “Modern” başlığı altında yan yana getiriyor.
Türkiye resim tarihinde Batı resmiyle sanatsal ve entelektüel olarak güçlü bağlar kurulan ve eşzamanlı bir çizgide eserler üretilen önemli bir evresine dahil olan sanatçıları bir araya getiren bu seçki, rengin, lekenin, kompozisyonun ve formun duyumsanabilir nitelikleriyle donanmış yüzeylerde Paris Ekolü’yle temas etmiş ve modern sanat tarihine iz bırakmış sanatçılara yeniden bakıyor.
Öner Kocabeyoğlu Koleksiyonu modern, çağdaş ve yükselen sanatçıların önemli eserlerine yer veren en önemli koleksiyonlardan biri olma özelliğine sahiptir. 100’den fazla sanatçının 1500’ü aşkın eserinin yer aldığı koleksiyon, araştırma, yayınlar ve küratöryal sergiler ile sanatseverlerle paylaşılmaktadır. Kurumsal işbirlikleri çerçevesinde de koleksiyondan ulusal ve uluslararası birçok müze ve kuruma sergilenmek üzere ödünç eser verilmektedir. Başlangıcında Türkiye’li Paris Ekolü sanatçılarına odaklanan koleksiyon, 20. Yy. Modern Sanatı, 1960 sonrası Çağdaş Sanatı, yeni kuşak genç sanatçılar ile dünya çapında önemli yabancı çağdaş sanatçılara ait yapıtlarla zenginleşerek gelişmeye devam etmektedir.